Ein-de-lijk. De Formule 1 is terug. We hebben er ongeveer een half jaar op moeten wachten, maar het was vrijdagmorgen om 11 uur dan echt zo ver. Vrije Training 1. De buzz duurde bij mij persoonlijk een minuut of 5. Daarna kom je er achter dat je gewoon naar een vrij normale vrije training zit te kijken die op een normale vrijdag toch niet meer is dan achtergrondgeluid om vervolgens ergens in de avond op reddit de long-runtijden te vergelijken.
Guenter Steiner had natuurlijk gelijk toen hij zij dat de Formule 1 best belangrijk is, maar natuurlijk wel bijzaak. Toch vind ik persoonlijk dat hij daar zichzelf en de sport wel een beetje mee tekort doet. Ja natuurlijk blijft de wereld echt wel draaien, ook zonder racen. Er zijn in het leven ook veel belangrijkere dingen. Maar juist het feit dat het zo’n bijzaak is maakt het dus belangrijk. Het geeft ons, met z’n allen, een reden om weer eens naar een zondag toe te leven. Het geeft wat afleiding in een week waar wereldwijd weer een record aan nieuwe Coronabesmettingen te noteren viel.
Eindelijk weer racen dus, zij het op een leeg circuit. Een van de pijnlijkste conclusies van dit weekend is dat F1 eigenlijk best wel een TV-sport is. Het feit dat er geen publiek bij was heb ik in eerste instantie niet heel erg gemist. Maar dat vind ik eigenlijk een vervelende conclusie. Er zijn zo veel redenen om het daarmee oneens te zijn. Allereerst natuurlijk het financiële verhaal. Elke promotor die een grand prix binnen haalt, kan niet zonder de ticketinkomsten van de bezoekers. Daarnaast worden bijna alle iconische beelden van de Formule 1 van de afgelopen jaren ongekend gedomineerd door volle tribunes. We kunnen allemaal nog wel die beelden bovenhalen van uitbundigen tribunes als Verstappen Leclerc inhaalt in bocht 3 in Oostenrijk.
In deze optiek kijk ik wel een beetje op tegen de dubbelheader op Silverstone, aan de ene kant omdat ik hem voor het eerst in 3 jaar weer eens thuis vanaf de bank moet bekijken. Hoe is dat eigenlijk? Anderzeids omdat er niks gaat boven de volgepakte tribunes met iconische kappen op de achtergrond als de ronkende bolides door Farm, Luffield of Maggots and Becketts scheuren. Om maar niet het circuit der circuits te vergeten als het om beleving gaat. Monza. Ik krijg tot op de dag van vandaag kippenvel als ik de reactie hoor van het publiek als Leclerc Hamilton stiekem net iets te weinig ruimte geeft in Variante della Roggia. Maar daar kan Niels ook nog wel een robbertje over meepraten.
Het moge duidelijk zijn. Dat er zonder publiek geraced wordt is niet meer dan logsich. Voordat ik die indruk wek. Maar het is gewoon vervelend dat dingen soms lopen zoals ze lopen zonder dat we daar iets aan kunnen doen. Daarom mensen, we genieten zover kan. De donkere dagen zijn voorbij. F1 is back en alles wat daarbij hoort.
